Big Bang Theory: Το Τέλος και Γιατί θα μας Λείψει Μετά από 12 ολόκληρα χρόνια, το The Big Bang Theory μας αποχαιρέτησε. Προσπαθώντας να προλάβω να δω όλα τα επεισόδια της τελευταίας σεζόν ενδιαμέσου του πολυαναμενόμενου και χιολιοσυζητημένου φινάλε του Game of Thrones, ένιωθα διαρκώς πως κάποιος με σκεπάζει επιδέξια με μια ζεστή κουβέρτα και με νανουρίζει για καληνύχτα. Το The Big Bang Theory είχε πάντοτε την ικανότητα να με χαλαρώνει και να με διασκεδάζει, χωρίς ωστόσο ποτέ να με εκπλήσσει. Υπήρχαν ελάχιστα απρόβλεπτα σε αυτή τη σειρά, και ακόμη κι όταν ερχόμασταν αντιμέτωποι με μυστηριώδεις αποκαλύψεις (όπως το βραβείο Nobel που κέρδισαν η Amy και ο Sheldon ή η εγκυμοσύνη της Penny), αυτές αντιμετωπίζονταν από τους χαρακτήρες και από εμας ως σχετικά ασήμαντα γεγονότα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το τέλος του The Big Bang Theory είναι τεράστιο γεγονός (στο ζενίθ του, 20 εκατομμύρια θεατές παρακολουθούσαν τη σειρά στην Αμερική κάθε εβδομάδα), αλλά συγκριτικά με το τέλος του Game of Thrones και άλλων σειρών, είναι επίσης περιέργως αθόρυβο. Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή όλα όσα καθιστούσαν κάποτε το The Big Bang Theory πρωτότυπο και διαφορετικό από άλλες κωμικές σειρές της τηλεόρασης είναι πλέον πολύ συνηθισμένα στην ποπ κουλτούρα της εποχής μας. Όταν το πρώτο επεισόδιο έκανε την πρεμιέρα του το 2007, ήταν πολύ περίεργο για τους περισσότερους να ακούν ενήλικες να μιλούν στην τηλεόραση για τις επισκέψεις τους στο αγαπημένο τους μαγαζί με κόμικς, ή να τους βλέπουν να φορούν T-shirts με σούπερ ήρωες, ή να τους παρακολουθούν να διαφωνούν για τον καλύτερο Doctor του Doctor Who. Πριν να γίνουν οι ταινίες του Marvel Universe το νούμερο ένα θέμα συζήτησης για μικρούς και μεγάλους, πριν να επιστρέψουν οι ταινίες Star Wars στον κινηματογράφο, πριν να κατακλύσουν την τηλεόραση σειρές με σούπερ ήρωες της DC και της Marvel… πριν από όλα αυτά το The Big Bang Theory ήταν ήδη εκεί έξω λέγοντας ιστορίες για τέσσερις άνδρες με επιτυχημένες καριέρες στις επιστήμες, οι οποίοι περνούν τακτικά χρόνο όλοι μαζί παίζοντας Άποικοι του Κατάν, Talisman, Ticket to Ride και Assassin’s Creed. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτό δεν ήταν πάντοτε δεδομένο στον κόσμο της τηλεόρασης. Οι πρωταγωνιστές της σειράς ήταν λίγο πολύ άνθρωποι που τα Φιλαράκια θα κοροϊδεύαν καθώς θα έπιναν τον καφέ τους στο Central Perk (με εξαίρεση ίσως τον Ross, ο οποίος θα ζήλευε τις περιπέτειες τους στο Dungeons & Dragons, αλλά θα τον κοροϊδεύαν κι αυτόν οι υπόλοιποι επειδή θα ένιωθε έτσι). Παρότι ο Sheldon, ο Leonard, ο Raj, ο Howard, και η Penny ξεκίνησαν περισσότερο ως στερεότυπα παρά ως πραγματικοί χαρακτήρες, και παρότι τα αστεία τους δεν έπιαναν πάντα στους πραγματικούς nerds, και παρότι η αρχική εκπροσώπηση των φύλων στη σειρά ήταν άθλια, και παρότι η σκηνοθεσία των επεισοδίων με πολλές κάμερες έκαναν όλο το εγχείρημα να μοιάζει παλιομοδίτικο (αυτός ο τρόπος σκηνοθεσίας ήταν δημοφιλής μέχρι τη δεκαετία του ’90), υπήρχε κάτι πολύ πρωτοποριακό στην ιδέα ότι οι nerds τοποθετούνται για πρώτη φορά σε κεντρική θέση και όχι στο περιθώριο. Οι τελευταίες σεζόνς του The Big Bang Theory μοιάζουν λιγότερο ξεχωριστές από αυτήν την άποψη, κυρίως επειδή ο κόσμος που οραματίστηκε το σόου – ένας κόσμος όπου όλοι ξέρουν ποιος είναι ο Thanos και ποιος είναι ο πραγματικός πατέρας του Luke Skywalker – έχει γίνει πραγματικότητα. Εκείνες οι αναφορές σε παιχνίδια, κόμικς, ταινίες και σειρές που έκαναν τη σειρά κάποτε διαφορετική και ασυνήθιστη είναι τώρα ενδιαφέροντα που όλοι μοιραζόμαστε. Όλο και περισσότεροι από εμάς νιώθουμε πλέον την ανάγκη να διακοσμούμε τον χώρο μας με collectibles από franchises που αγαπάμε, προτιμούμε να ξοδεύουμε χρόνο και ενέργεια σε επιτραπέζια παιχνίδια, games, ταινίες, σειρές και άλλα nerdy ενδιαφέροντα, και επιλέγουμε τις παρέες μας με γνώμονα αυτά τα κριτήρια. Με άλλα λόγια, όλο και περισσότεροι από εμάς έχουμε γίνει λίγο πιο πολύ σαν τους πρωταγωνιστές του show (όσον αφορά τα hobbies τουλάχιστον) και για αυτό το The Big Bang Theory έπαψε να δημιουργεί τον ίδιο ‘‘κρότο’’ που έκανε κάποτε με τα νέα του – και τα τελευταία – επεισόδια. Αυτά όμως ελάχιστα μειώνουν τη σημαντικότητά του The Big Bang Theory. Ακόμη κι αν σπάνια έκανε θόρυβο, αυτή η σειρά έβαλε το λιθαράκι της για να διαμορφωθεί η ποπ κουλτούρα της γενιάς μας, έτσι ώστε να είναι λιγάκι πιο nerdy, λιγάκι πιο geeky, λιγάκι πιο πολύ όλα αυτά που αγαπάμε...! Πιστό λοιπόν στην πολυετή δέσμευσή του να αποφεύγει τις εκπλήξεις και να μην δημιουργεί θόρυβο, το The Big Bang Theory έκλεισε με ένα φινάλε όπου ακόμα και οι αλλαγές δεν σηματοδοτούν καμία τρομακτική αλλαγή. Ο Sheldon και η Amy κερδίζουν το βραβείο Nobel, και αφού ο Sheldon φρικάρει όταν συνειδητοποιεί πόσο θα αλλάξει η ζωή του μετά από αυτό, η ομιλία του όταν παραλαμβάνει το βραβείο αφορά τους φίλους του και το πόσο πιο σημαντικοί είναι από τη διάκριση. Η Penny μαθαίνει ότι είναι έγκυος αλλά δεν βλέπουμε τη ζωή της να αλλάζει καθόλου από αυτή την αλλαγή. Ως έναν τρόπο να μας τρολλάρει η σειρά και να μας αποδείξει πόσο πολύ μισεί τις αλλαγές, το μοναδικό το οποίο πραγματικά αλλάζει είναι το ασανσέρ που επιτέλους λειτουργεί μετά από δώδεκα χρόνια αχρηστίας! Πολλά πράγματα συνέβησαν κατά τη διάρκεια των 12 χρόνων που βλέπαμε το The Big Bang Theory, αλλά δεν άλλαξαν πολλά. Απόδειξη το τελευταίο επεισόδιο της σειράς που τελειώνει όπως κάθε άλλο επεισόδιο: στο τέλος, όλοι κάθονται γύρω από τον καναπέ και τρώνε κινέζικο. Και αυτό αγαπήσαμε στο The Big Bang Theory τελικά! Η ρουτίνα και η χαλάρωση με κάτι τόσο οικείο που σε κάνει σχεδόν να πιστεύεις πως οι χαρακτήρες είναι και δικοί σου φίλοι. Ο κόσμος του που σιγά σιγά έγινε και δικός μας κόσμος, αλλά χωρίς να έχουμε ιδέα πώς συνέβη. Και αυτά ακριβώς είναι που θα μας λέιψουν περισσότερο.
